Wodna lekcja odchudzania

Wśród wielu form aktywności fizycznej wykorzystywanych w kreacji zdrowia zajęcia
w środowisku wodnym cieszą się wyjątkową popularnością. Warto wykorzystać ten
trend zwłaszcza w pracy z osobami otyłymi. Oto nasza wodna lekcja odchudzania.

Pływanie

W ciągu półgodzinnego pływania spala się około 200-450 kcal, w zależności od masy ciała, stylu i intensywności treningu. Wśród technik pływackich wykorzystywanych w treningach związanych z redukcją tkanki tłuszczowej można wyróżnić:

Kraul na grzbiecie

Sposób pływania charakteryzujący się pływaniem na grzbiecie. Wprawdzie kraul na grzbiecie nie jest tak szybki jak kraul na piersiach czy delfin, niemniej jest najszybszym sposobem poruszania się na plecach. Pływając należy utrzymywać opływowy kształt ciała z wychylonymi do góry barkami, co w dużym stopniu ułatwia wykonywanie ruchów naprzemianstronnych nogami. Cechą charakterystyczną pływania kraulem na grzbiecie jest ciągły naprzemianstronny ruch ramionami i nogami;

Kraul na piersiach

To najszybszy i najbardziej efektywny sposób pływania na piersiach. Cechą charakterystyczną tej techniki pływania jest ciągłość napędu wynikająca z naprzemianstronnych ruchów ramionami i nogami. Pływając należy pamiętać o utrzymywaniu najbardziej opływowego kształtu ciału ułożonego w pozycji poziomej. Pływając pamiętamy o tym, aby twarz pozostawała cały czas w wodzie, nawet wtedy,
gdy wykonujemy wdech poprzez skręt głowy wokół osi długiej ciała;

Żabka (styl klasyczny)

technika pływania będąca najwolniejszym sposobem pływania na piersiach. W tej technice
ramiona i nogi pozostają cały czas pod powierzchnią wody. Cechą charakterystyczną tej techniki pływania jest wykonywanie ruchów nogami i ramionami równocześnie w tych samych płaszczyznach, z wdechem w momencie unoszenia głowy do góry nad powierzchnię wody i ściąganiem ramion pod klatkę piersiową. Żabka jest także przyjemnym sposobem pływania, najczęściej wykorzystywanym w pływaniu rekreacyjnym;

Delfin

To bardzo efektowny sposób pływania wynaleziony na początku lat trzydziestych dwudziestego wieku, początkowo będący odmianą stylu klasycznego. Cechą charakterystyczną tej techniki pływania jest przenoszenie ramion nad wodą, natomiast tułów i nogi przybierają ruch falisty w układzie pionowym. W pływaniu delfinem wytwarzany opór wody jest dużo mniejszy niż w pływaniu żabką, a siła odepchnięcia znacznie większa.

Jeśli chcesz przeczytać ciąg dalszy artykułu autorstwa dr. Krzysztofa Pietrusika i Joanny Apolinarskiej, wypełnij formularz bezpłatnej prenumeraty – LINK – i wyślij maila o treści “Lekcja odchudzania” na adres: dwarowna@fitnessbiznes.pl Otrzymasz artykuł archiwalny w pdfie.

Fot. Leyre/ Unsplash

Przeczytaj także Trening czucia głębokiego w wodzie

Artykuł pochodzi z archiwum Magazynu Strefa Trenera.

- REKLAMA -